De centrale ontwerpvraag was: hoe creëer je een moskee die zowel herkenbaar traditioneel als eigentijds open is?
Het antwoord ligt in de introductie van de avlu, de traditionele binnenplaats die hier is heruitgevonden als overdekte ontmoetingsruimte. Deze lichte binnenhof vormt het hart van het gebouw, een plek waar mensen elkaar ontmoeten, waar viering en rust samengaan. Bij grote manifestaties kan de gebedsruimte zich uitbreiden naar de avlu, waardoor het gebouw meebeweegt met het ritme van de gemeenschap.
De identiteit van de moskee is sterk verbonden met de geschiedenis van Enschede. De eerste Turkse gastarbeiders vonden hier werk in de textielfabrieken, en dat erfgoed is subtiel verwerkt in het gevelontwerp. De patronen in het beton verwijzen naar de weefpatronen uit de Twentse textielindustrie, maar ook naar de rijke geometrische ornamentiek van de islamitische architectuur. Zo ontstaat een gevel die het verhaal van beide werelden vertelt. De mate van openheid varieert per functie: ingetogen bij de gebedsruimte, uitnodigend bij de avlu.
De Moskee Enschede is een voorbeeld van duurzaam en toekomstgericht bouwen. Het compacte volume beperkt het energieverbruik, terwijl een sedumdak water buffert en isoleert. Zonnepanelen op de avlu en een windturbine in de top van de minaret wekken energie op. Een warmtepomp met vloerverwarming zorgt voor een comfortabel binnenklimaat. De avlu fungeert als natuurlijke serre die bijdraagt aan de verwarming van het gebouw. Dankzij de flexibele draagstructuur en het aanpasbare interieur kan de moskee met de tijd meegroeien met de gemeenschap die haar gebruikt.